ปากเป็นเอกเลขเป็นโทโบราณว่า หนังสือเป็นตรีมีปัญญาไม่เสียหาย
ถึงรู้มากไม่มีปากลำบากตาย มีอุบายพูดไม่เป็นเห็นป่วยการ
ถึงเป็นครูรู้วิชาปัญญามาก ไม่รู้จักใช้ปากให้จัดจ้าน
เหมือนเต๋าฝังนั่งซื่อฮื้อรำคาญ วิชาชาญมากเปล่าไม่เข้าที
(วิวาห์พระสมุทร ของรัชกาลที่ 6)
ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา
(สุนทรภู่)
จงคิดเสียให้ดีแล้วจึงพูด รัดหูรูดปากไว้ให้จงหนัก
อย่าพูดพล่อยจะอายคนจนใจนัก เขาจะทักว่าเรานี้หมดดีเอย
(ดร.อุทิศ นาคสวัสดิ์)
ฯลฯ
ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยนะค่ะ
ตอบลบ